گزینه نظامی روی میز است اما جیز است!

 مدتهاست که در ادبیات سیاسی آمریکایی ها جمله ای مدام تکرار می شود: «گزینه نظامی روی میز است».

اخیر جو بایدن، معاون رییس جمهوری آمریکا گفته است اوباما بلوف نمی زند، گزینه نظامی روی میز است.

البته این سخنان که در جمع لابی قدرتمند آمریکا یعنی «ایپک» و بیشتر برای آرامش خاطر و ارضای روانی صهیونیست های لابی آیپک _ که دچار سندروم ایران ترسی از نوع پیشرفته هستند _ ابراز شده است.

در ایران نیز البته به دو دلیل مهم ایرانی ها از این تهدید های «اولدرم» امیک و «بولدرم» امیک آمریکا ترسی به دل راه نمی دهند!

اول اینکه می دانیم در این 34 سال آمریکا و اذنابش هر کاری توانسته اند کرده اند، هرکاری نکرده اند چون نتوانسته اند نکرده اند. خودشان ابراز کرده اند که اگر می توانستند ریشه ملت ایران را می خشکاندند. خب البته نمی توانند ریشه ملتی که بنا به گفته بنیامین دیزراییلی(از روسای جمهور گذشته ایلات متحده)بلاهایی که در طول تاریخ بر سرش آمده، هر کدام به تنهایی کافی بوده است تا یک تمدن را برای همیشه از صحنه روزگار محو کند؛ بخشکانند. زیرا آنقدر ریشه دار هست که بتواند زنده بماند.

اما دلیل دوم آنست که ما ایرانی ها می دانیم که صهیونیست های یهودی به شدت دچار مشکل روانی هستند و این نیز زاییده ترس بیش از حد است، یکی از دلایل ددمنشی ها و قساوت قلب هایشان هم از همین جبن و ترس شان سرچشمه می گیرد. برای همین هم هست که دایما با شاخک! کشیدن ها و تهدیدات بزرگ( سنگ بزرگ علامت نزدن است) سعی در نوعی «خود ارضایی روانی» می کنند و به دلیل عدم کفایت آن مسئولان آمریکایی باید بیاییند و با این سخنان نوعی «استرپتیز سیاسی - نظامی» شان کنند! واقعیات اما چیز دیگری است، آمریکا دیگر رمق جنگ ندارد و جمهوری اسلامی ایران نیز مانند گذشته نیست که با  کودتای 28 مرداد 1332 ، جنگ تحمیلی، ترور، تحریم، تهدید و فتنه 88 از پا در آمده و یا به کنار رود.

اسرائیل پس از سال 2000 هر روز شکسته خورده تر از دیروز است و امریکا نیز به همچنین، انقلاب اسلامی ایران صادر شده، توزیع شده و مصرف گشته است و حاصل آن بیداری اسلامی است.

از اینروست که ما به خوبی می دانیم که: گزینه نظامی روی میز است، همیشه روی میز بوده، اما روی آن نوشته شده «جیز است دست نزنید!!!»