آرون شوارتز نابغه اینترنی 26 ساله، بنیانگذار شبکه اجتماعی و خبری REDDIT و از طراحان و
پدیدآورندگان RSS-آر.اس.اس (خوراکخوان)،
به طرز مشکوک و طبق روال معمول جوامع غربی دارای آزادی بیان خودکشی کرد.
آرون شوارتز چندی پیش از ایران حمایت کرده بود و همچنین از حملات سایبری آمریکا
علیه ایران، باراک اوباما و جنگافروزیهایش شدیدا انتقاد کرده بود، به طرز مشکوکی
جان سپرد.
آرون برنامهنویسی را از کودکی شروع کرده بود و در نوجوانی
هنگامی که تنها 14 سال سن داشت یکی از پدیدآورندگان نسخه اولیه آر.اس.اس (RSS) بود.
کمی بعد در دانشگاه استنفورد پذیرفته شد، اما هنوز یک سال بیشتر نگذشته بود که از
ادامه تحصیل انصراف داد و در وبلاگ خود نوشت: (به نظرم محیط دانشگاه چندان علمی
نیامد و بیشتر بچهها ابداً به تحصیلشان اهمیت نمیدادند.)
آرون شوارتز پس از این دوره موفقیت، تمام وقت خود را به مبارزه سایبری
اختصاص داد و خیلی زود به جمع فعالان مدافع آزادی اینترنت و مخالف سانسور در فضای
مجازی پیوست و شرکتی را تأسیس کرد که حوزه فعالیتی آن مبارزه علیه سانسور اینترنتی
بود. شوارتز در سال ۲۰۱۱ به اتهام دستبرد به سیستمهای رایانهای دولتی و سرقت
اسناد تحت حفاظت در شهر بوستون آمریکا بازداشت شد.
تنها دو سال بعد، پلیس
فدرال ایالات متحده آمریکا (اف بی آی) بار دیگر آرون شوارتز را مورد بازجویی قرار
داد. اتهام او این بار هک کردن سامانه دولتی دادگاه فدرال و انتشار اینترنتی
میلیونها سند این دادگاه بود.
آرون شوارتز در سیزدهم مهرماه ۱۳۸۸، پرونده
دادگاهی خود را از طریق اینترنت منتشر کرد که در آن تنها نام مأموران و اطلاعات
شخصی خود را قلم گرفته بود. بر اساس این پرونده اتهام او انتشار غیرقانونی ۱۸
میلیون صفحه سند به ارزش تقریبی ۱.۵ میلیون دلار بوده است. آرون از این پرونده به
عنوان سند افتخار یاد میکرد و دربارهاش نوشت: (همانطور که امیدوار بودم، تیجه واقعاً دلچسب از آب
درآمد)
شوارتز علاوه بر تحصیلات نیمهتمام در دانشگاه استنفورد، یک
دوره تکمیلی در زمینه فساد سازمانی در مرکز اخلاق دانشگاه هاروارد نیز گذرانده
بود.
آرون شوارتز در جلسه سال گذشته بازپرسی همه اتهامها را رد کرده بود و
قرار بود ماه آینده دوباره در دادگاه حاضر شود.
مجله «پیسیورلد»، فهرست اتهامها علیه آرون شوارتز را
به حدی دانسته بوده که در صورتی که زنده میماند و دادگاه رأی به محکومیتش میداد،
تا ۳۵ سال زندان و یک میلیون دلار جریمه در انتظارش میبود.
نکته جالب در خبر خودکشی این نابغه 26 ساله که
فعالیتهای او نشان دهنده نشاط ، هیجان و روحیه بالای او بود ، انتشار هماهنگ و
برنامهریزی شده تمام رسانههای خبری مطرح خارجی و فارسی زبان وابسته به غرب
بود.
با
نگاهی کوتاه به تیترها و متن خبر خودکشی آرون در شبکهها و سایتها متوجه میشویم
که به مخاطبان اینگونه القاء میشود که آرون دچار افسردگی و اختلال روانی شدید
بود.
در حالیکه ما در گذشته شاهد چنین سیاستهایی بودهایم، چنانکه کسانی
منتقد به سیاستهای آمریکا و اسرائیل باشند بعد از مدتی ناگاه دچار افسردگی شدید
میشوند و او را بعد از مدتی در خانه شخصی خودش حلق آویز پیدا میکنند.
حال
اگر این اتفاق در کشور ما میافتاد پای تمامی نهادها، انجمنهای حقوق بشری و
رسانههای خبری به این مساله باز میشد و با پوشش و پیگیری گسترده، و از طریق
ارتباط با اعضای خانواده وی و کارشناسان دم دستی خود این خبر را پوشش
میدادند.
چه بهتر که رسانههای مستقل و انجمنها و نهادهای غیر وابسته حقوق
بشری، مرگ مرموز این خبر را پیگیری و پوشش دهند تا نحوه مرگ این نابغه مانند افراد
دیگری همچون ادواردو آنیلی و دهها نفر دیگر دفن و به فراموشی سپرده نشوند.