باور....

اورمان، چشمان آسمانی توست
باورمان، چشمان آسمانی تو است که کوچه‏ های شهر را خورشید می ‏پاشد. تو آن اسطوره ‏ای هستی که شب‏های بی‏شمار، سر بر شانه‏ های ماه، شاعرانه ‏ترین واژه ‏ها را گریسته ‏ای.